Aanpassing aan de klimaatverandering en landbouw

Achtergrond:

Klimaatverandering (CC) is een van de belangrijkste mondiale milieuproblemen. CC heeft aanzienlijke gevolgen voor de meest kwetsbare gemeenschappen. Gezien de kenmerken kan de landbouw worden beschouwd als een van de meest getroffen sectoren en dus het meest kwetsbaar voor klimaatverandering. De gevoeligheid en gevoeligheid van de landbouw voor de variantie van de klimatologische parameters is hiervoor verantwoordelijk. Landbouw, die de significante bijdrage levert aan het nationale BBP, vertaalt de gevoeligheid van de nationale economie en groei voor klimaatverandering. In de context van India is het BBP-aandeel 60% van de landbouw en ongeveer 60% van het levensonderhoud van de bevolking is afhankelijk van de landbouw, waarbij de nadruk wordt gelegd op de behoefte aan veerkrachtige systemen en strategieën voor de landbouwsector en de landbouwgemeenschap. Waarin semi-aride regio’s als bijzonder kwetsbaar worden beschouwd voor klimaatverandering. Swiss Agency for Development and Cooperation Supported Development Alternatives, een maatschappelijke organisatie, actief in de Bundelkhand-regio van Centraal-India om acties te ondernemen en beleid te beïnvloeden om de klimaatkwetsbaarheid van de regio en de impact ervan op het levensonderhoud aan te pakken.

Uitdagingen:

Semi-aride regio’s die bijzonder minder veerkrachtig zijn tegen de ongunstige klimatologische omstandigheden, leiden tot meer negatieve effecten. Bundelkhand heeft de afgelopen periode te maken gehad met ernstige droogtejaren (vijf droogtejaren in de afgelopen zeven jaar). Vorig jaar was niet de hydrologische droogte, maar vertraagde moesson resulteerde in het mislukte Kharif-seizoen in het grootste deel van de Bundelkhand-regio. Toenemende frequentie van de droogte in de regio zorgt ervoor dat boeren gefrustreerd extreme stappen zetten. Er zijn gevallen geweest van boeren die hun dieren in het veld lieten omdat de gewassen niets zouden opleveren, in het geval van vertraagde moesson.

Hoewel boeren met deze uitdagingen worden geconfronteerd, hebben ze zich nog niet gerealiseerd dat deze droogtes niet incidenteel zijn, maar een weerspiegeling zijn van de trend van afnemende regenval en grillig karakter, en dit zullen in de toekomst vaker voorkomende incidenten zijn. Het is dus dringend nodig om niet alleen strategieën te identificeren om klimaatverandering te bestrijden, maar ook om de kwetsbare groepen bewust te maken van de klimaatverandering en hen klaar te maken om de strategieën voor aanpassing aan klimaatverandering over te nemen.

Mitigatie en aanpassing:

Er zijn verschillende factoren en sectoren die verantwoordelijk zijn voor de uitstoot van broeikasgassen en dus voor klimaatverandering. De landbouwsector bleef tot nu toe het meest onbeheerd vanwege i) de uitstoot van broeikasgassen door niet-puntbronnen, ii) de noodzaak en prioriteit van hogere producties om de steeds groeiende bevolking te voeden. Zoals hierboven vermeld, is de landbouwsector ook het meest vatbaar voor klimaatverandering die bijdraagt ​​aan de vicieuze cirkel. Inefficiënte landbouwpraktijken zorgen ervoor dat de GHG meer uitstoot, wat de CC versnelt, wat resulteert in een lagere productie. Om dit te compenseren, hebben boeren de neiging om meer middelen in te zetten waar en wanneer ze beschikbaar zijn in de vorm van kunstmest, water enz., wat de belangrijkste factor is voor inefficiënties in de landbouwsector.

Effecten van klimaatverandering en oplossingen:

In de regio Bundelkhand blijkt uit berekeningen van het klimaat dat na 25 jaar de regenval naar verwachting met 20% zal afnemen en de productiviteit van de bestaande gewassen met 15% kan verminderen. Een afnemend grondbezit per landbouwer zal een groter negatief effect van deze prognoses hebben.

Dus de verwachte feiten na 20-25 jaar zouden zijn:

• Minder regenval, dus
o Minder beschikbaarheid van oppervlaktewater
o Verdieping grondwaterpeil
o Geringe opbrengst van regengevoede landbouw

• Kleinere grondbezit
• Hoge inputkosten in de landbouw
• Lagere winstgevendheid per landeenheid
• Hogere risico’s op misoogsten

Bovenstaande schattingen van verminderde productie zijn gebaseerd op de bestaande gewassen en praktijken. Onze adaptatiestrategieën moeten gericht zijn op de methoden die de effecten van de onbetrouwbare klimatologische omstandigheden teniet kunnen doen of verminderen. Zoals:

• Het toepassen van gewassen/gewassen/gewassen die weinig water nodig hebben/droogtebestendig zijn
• Door het waterverlies in de landbouw te verminderen en door de gewassen/planten niet het land te irrigeren
• Verbeterde praktijken gebruiken om het toegepaste water te besparen, zoals mulchen, enz
. • De inputkosten verlagen door een juiste toepassing van inputs
• Het aannemen en promoten van alternatieve modellen voor duel/meervoudig gebruik van land zoals verschillende vormen van agroforestry of multi cropping
• Door terugvalopties te hebben zoals alternatieve inkomstenbronnen/gewasverzekeringen enz.

Waar is wil is een weg

De gekozen aanpak om klimaatverandering aan te pakken en te bestrijden is tweezijdig, i) identificatie van de technische opties en vereiste interventies, ii) bewustmaking van de gemeenschap en hen helpen het voortouw te nemen in de strijd tegen klimaatverandering.

Identificatie van interventies

Droogteresistente rassen zijn verkrijgbaar bij verschillende stakeholders. De adoptie is echter niet veel, omdat boeren niet op de hoogte zijn van deze variëteiten en kenmerken van deze gewassen/gewasvariëteiten. Dergelijke rassen zijn gepromoot omdat ze de belangrijke optie zijn die zelfs in extreme omstandigheden een betrouwbaar productieniveau kan bieden.

Er zijn verschillende methoden en manieren beschikbaar om de waterverliezen bij irrigatie te verminderen. Sprinkler- en druppelmethoden kunnen de watertoepassing aanzienlijk verminderen. Op dezelfde manier kan mulchen het waterverlies uit de grond verminderen. Voor overstromingsirrigatie kan ook contourteelt en het afhankelijk maken van de landhelling en het bodemtype van de controlebassins of -randen de efficiëntie van het watergebruik aanzienlijk verhogen. Informatie over deze opties wordt aan de boeren beschikbaar gesteld via verschillende belanghebbenden, waaronder de onderzoeksorganisaties.

Er is ook waargenomen dat de hoeveelheid zaad die we per hectare land gebruiken behoorlijk hoger is dan nodig is voor een optimale productie. Dit verhoogt niet alleen de inputkosten, maar verlaagt ook de productiviteit door onnodige concurrentie binnen het gewas zelf te creëren. Correct gebruik van mest en meststoffen, minimale grondbewerking zijn de praktijken die de inputkosten verlagen en de winstgevendheid van de specifieke gewassen verbeteren.

Agro-tuinbouw en andere vormen van agro-bosbouw kunnen een manier zijn om de afhankelijkheid van de output van onze inspanningen op de grillige moesson te verminderen, waardoor het inkomen van het huishouden en ook de verdeling ervan over het jaar worden gestabiliseerd. Om de risico’s van misoogsten te verminderen, stimuleert de overheid ook efficiënte irrigatiesystemen zoals druppelaars en sproeiers voor gebruik in de land- en tuinbouw.

De overheid heeft ook verschillende andere regelingen om ons om verschillende redenen te beschermen of op zijn minst gedeeltelijk te beschermen tegen de risico’s van het mislukken van de oogst. National Agriculture Research Scheme (NAIS) is er een van. We kunnen onze oogst onder deze regeling verzekeren en in het geval van schade aan het gewas vanwege een van de genoemde redenen, kunnen we de voordelen van de regelingen krijgen.

Het is op dit moment ook de moeite waard om te weten dat veel van de beschikbare opties toegankelijker zijn voor de groepen. Laten we de handen ineen slaan om toegang te krijgen tot de informatie en de uitdagingen van klimaatverandering aan te gaan.

Institutionele systemen voor aanpassing creëren

Aanpassing is het gemeenschaps- en sociaal initiatief, waarvoor gemeenschapsacties nodig zijn. Voor het initiatief van een duurzame landbouwmaatschappij zijn institutionele systemen op drie niveaus gevormd, op dorpsniveau bestaan ​​boerengroepen uit actieve boeren. De doelstellingen van de boerenclubs zijn om interacties te onderhouden en ervoor te zorgen dat boeren toegang krijgen tot kennis- en middelenbases in termen van ontmoetingen met wetenschappers en voorlichters, zorgen voor geschikte zaadvariëteiten en -technologieën enz. Op het tweede niveau hebben vertegenwoordigers van de boerengroepen de cluster van de boerengroep. Deze clusters zijn verantwoordelijk voor het beheren en creëren van cluster (cluster van geografisch nabij gelegen dorpen).

In feite spelen deze instellingen hun rol effectief en hebben ze de capaciteit getoond. Verschillende activiteiten zijn door hen opgepakt. Dit systeem met drie niveaus maakt deel uit van het adaptatiecluster Boeren. Tijdens het eerste jaar van haar activiteiten heeft het Farmers Adaptation Cluster banden gelegd met verschillende instellingen zoals Water Technology Centre, Indian Agriculture Research Institute, Krishi Vikas Kendra (KVK), National Research Centre on Agro Forestry (NRCAF), enz. blootstellingsbezoeken voor haar leden-melkveehouders, introduceerde rassen met een hoge opbrengst en passende praktijken die de opbrengstverbetering met 35 tot 40% beïnvloedden. Het heeft ook de vermindering van de vereiste input geregistreerd als gevolg van informatie en de juiste verspreiding van technologie.

Er kan worden gezegd dat de aanpak voor het creëren van instellingen waarbij de doelgroep wordt betrokken en het verspreiden van de juiste praktijken en technologieën, een passend antwoord is op klimaatverandering dat past bij zowel de aanpassings- als de mitigatiestrategieën.